Het is 18 augustus. We staan op een prachtige campground, aan de Payette River. Water zou er uit de pomp (letterlijk, je moet pompen, met zo'n oud apparaat) moeten komen. En dat werkt dus niet. Dus wassen we ons in de Payette Rivier die vlak langs onze tent loopt. Er is verder ook niets. Een toilet zonder doorspoelfaciliteiten (pit toilet noemen ze dat), een camphost en dat is het dan. Boodschappen moet je óf bij je hebben óf gaan halen op 23 mijlen afstand, ruim 35 km.
Dat laatste maar gedaan en terechtgekomen in het prachtige plaatsje Crouch.
Prachtige, heel oude supermarkt. En een koffietent (die gaan hier altijd zeer vroeg open; deze om 6 uur) met goede koffie. En met heuse 'gold diggers'. Het beroep bestaat nog!. Ons hart ging er sneller van slaan. We zaten samen met twee mannen die normaal in California (the Golden State, niets voor niets) goud wonnen uit rivierbeddingen. Daar konden ze niet langer terecht. Midden in het seizoen, zonder vooraankondiging, had de staat California het goud delven verboden, op straffe van hoge boetes. Het zou het milieu verstoren en negatieve invloed hebben op de vispopulatie in de rivieren. Volgens de gouddelvers was het gewoon een politieke smoes.
Nu probeerden ze het in Idaho, maar vorig jaar waren ze ook naar Alaska geweest. Ze toonden ons de installatie waarmee ze het goud konden delven. Met een compressor werd zand, etc. uit de rivierbedding door een buis gepompt, waarna dit uitgefilterd werd. Daar goud de zwaarste metaal is, valt deze steeds het eerst naar beneden, en vormt dus het residu dat ze, tot op de dag van vandaag, nog op zo'n metalen bord 'wassen' om de pure goudkorrels over te houden. Ze toonden een stuk goud van 5 ounch, Deze was momenteel US$ 500 waard, maar het was de grootste goudklomp die de ene ooit gevonden had. De goudprijzen waren 3x zo hoog dan een tijdje geleden, doordat de dollar onder druk stond (dat krijg je wanneer je die maar blijft bijdrukken). Ze hadden als doelstelling om gemiddeld 1 ounce goud per dag, per persoon, te delven. Dan viel er nog een boterham aan te verdienen en konden ze dit vak blijven beoefenen.
Wie had dat ooit gedacht, anno 2009: gouddelvers????
Heerlijk, zo'n verhaal over echte mannen! ze bestaan dus nog. Gewoon je boeltje pakken en ergens anders je tent opslaan. Je zou haast in de verleiding komen om de auto in te ruilen voor een gouddelversetje en een eindje verderop in de rivier je geluk te beproeven.
BeantwoordenVerwijderenIneke en Wout